Vandaag de grote dag, Tony Stadele, komt rond 9:00 uur de goldwing brengen op de camping als het goed is.

Dus ik ben al om 7:30 uur op, heb alvast alle spullen verzameld die mee moeten, want we durven niets van waarde achter te laten in de camper.

Je weet tenslotte maar nooit.

Tony is mooi op tijd, de Goldwing staat achterin een pickup truck, met een handige glijbaanconstructie aan gedreven door elektromotoren, staat hij binnen een paar minuten op de grond zonder dat je er een vinger naar uit hoeft te steken.

Stom genoeg heb ik er geen foto\u2019s van gemaakt, maar wel het hele gebeuren gefilmd.

De kleur van de motor is de kleur die in Nederland zelden te zien is, en je aan de straatstenen niet kwijt kan, slechts een enkele twijfelaar koopt zo’n ding in Nederland, hij is namelijk wit, nee alle gekheid op een stokje ik vind hem mooi, dus Dirk, je hebt een goede keus gemaakt.

Na de noodzakelijke papierwinkel, rijden we om kwart voor tien weg van de camping, voor een rit van ruim 650 km heen en terug.

We rijden dus naar de zogenaamde Keys, naar het zuidelijkste puntje van de VS, Key West.

De voormalige woonplaats van o.a. Ernest Hemingway, die woonde hier een aantal jaren met zijn vrouw, en hield zich hier bezig met vissen en het drinken van veel Whisky, want behalve schrijver was hij ook beroepsalcoholist.

De weg er naar toe is een aaneenschakeling van bruggen , met als bekendste brug de Seven Miles Bridge, Parallel aan deze brug ligt een oude spoorbrug, dit is de oorspronkelijke brug die er als eerst lag om de eilanden (de Keys) economisch aan het vaste land te verbinden.

Deze oude brug wordt toch ook wel als een toeristische trekpleister gezien, vind hem niet erg indrukwekkend, behalve dat hij rot en verroest is, groeit er hier en daar een boom op het betonnen brugdek, dat is wel apart.

Omdat hier schijnbaar meer mensen met een boot zijn dan er ruimte is om deze allemaal een ligplaats te geven , hebben ze de boten hier opgestapeld liggen in een soort magazijnstellingen

Heel apart vonden wij , dit hadden we nog nooit gezien, zelfs niet aan de cote d\u2019azure, waar toch voor zeven stuiver ligt.

Key West zelf is een heel leuk stadje met smalle straatjes met veel koloniale houten huizen, het is er dan ook een toeristische drukte van belang, met als groot bijkomend nadeel, je kunt er nergens parkeren, zelfs de motor kan ik nergens kwijt, de trottoirs zijn te smal en alle parkeervakken staan vol.

Het is zelfs zo erg dat we buiten het centrum moeten gaan eten , omdat ik echt niet weet waar ik de motor neer moet zetten, zonder risico´s te lopen op bekeuringen, wegslepen en of schade

En ondanks dat er op deze motor geen NL sticker zit, hanteer ik nog steeds het motto Niet Lopen,

We hebben dan ook ´s middags het hele stadje alleen vanaf de motor kunnen bekijken, met een plattegrond in de hand zijn we alle straatjes doorgereden, toch ook wel leuk hoor,.

En ja we hebben dit gedaan net als iedereen hier , zonder helm en zonder jas, de snelheid was dan ook nooit hoger dan 30 km per uur.

`s Avonds na het eten weer terug, en toen ja hoor waren er ineens veel parkeerplaatsen omgetoverd tot speciale motorparkeerplaatsen, blijkt van 18:00 uur tot 6:00 uur dit zo te zijn geregeld, prima dus voor ons.

Dat geeft ons de gelegenheid om de zonsondergang te gaan bekijken hier, dat is hier namelijk een toeristische attractie van de eerste orde, dat is te zien vanaf Mallory Square, een heel gezellig plein met ontelbare straatartiesten die hun kunstje doen en daarna op een ludieke manier om geld vragen uiteraard.

Een van de leukste geldophalers om te zien was een banjo speler van middelmatige kwaliteit, die had een hond, die was zo afgericht , zodra iemand geld in de hand had, zag die hond dat en haalde dat dan op, uiteraard in zijn bek, en deponeerde het dan in een emmer, nou dat vinden veel mensen leuk, dus die man hoefde niet veel te spelen , die hond haalde sowieso veel geld op

Het was erg leuk om een aantal van deze artiesten te zien, en dan heb je er ook graag een paar dollar voor over.

Tenslotte is de zonsondergang zelf al jaren gratis

En zoals algemeen bekend is, komt hij ook weer voor niets op.

Wat mij weer doet denken aan het verhaal wat ik als 16 jarige heb meegemaakt, samen met een stel nog intelligentere vrienden, waarmee ik op vakantie was.

Wij hadden namelijk besloten om de nacht op het strand in Katwijk aan zee door te brengen met een krat bier, en dan te wachten tot de zon uit de zee opkwam, want dat wilden wij wel eens meemaken.

Helaas voor ons kwam de zon die dag in het oosten op.

We zitten nu in het hotel, mooi hotel overigens en , ik zit nu even dit verslag te typen, en dan gauw naar bed, want morgen is er weer een lange mooie dag als het goed is.

Het uploaden moet later, want internet werkt weer eens niet in dit hotel behalve in de lobby

Tot morgen.