Na een warme en benauwde nacht, de temperaturen blijven hier \u2019s nachts boven de 20 graden, weer om 8:00 uur opgestaan.

Het wordt weer een drukke en actieve dag als het goed is, na het ontbijt eerst maar eens naar de kano verhuurder voor informatie.

Logisch genoeg uiteraard, ziet hij totaal geen problemen met de alligators of krokodillen, alleen je gezonde verstand gebruiken is genoeg, nou dat hebben we in overvloed, dus besluiten we om de kanotocht te gaan maken, we nemen de korte versie van 2 uur maar betalen voor de lange van 4 uur, dan kunnen we en rustig aan doen en hoeven niet steeds op het horloge te kijken, om op tijd te terug te zijn.

We kanoën de Nine Mile pond , een gebied wat bestaat uit meestal zeer ondiep water met veel mangrove bomen, waar je dan tussen door moet laveren, de route wordt aangegeven door witte palen in de grond,

Dit gebied ligt op 20 km van het verhuurstation, we krijgen dan ook de sleutels mee van de kanoberging , en moeten zelf de kano naar het water slepen. En uiteraard na afloop weer opbergen

Gekleed in lange broek en dichte schoenen , en ingesmeerd met DEET tegen de muggen, stappen we in de kano.

Een waarschuwing vooraf van de parkranger was handig , als je een minuut geen witte paal hebt gezien , dan ben je van de route af en moet je terug anders verdwaal je hopeloos.

Nu dat is niet tegen een stel doven gezegd, want we waren om 9:45 uur de enige menselijke wezens in dit gebied, en in goed gezelschap van een behoorlijk aantal alligators en/of krokodillen, geeft toch een spannend tintje aan zo’n tocht hoor.

Iedere plotselinge beweging in het water of het nu door een vis of wat anders wordt veroorzaakt schrik je toch van,

Maar het is prachtig om zo door de natuur te peddelen, en het idee te hebben dat je een soort ontdekkingsreiziger bent,

De waarschuwing van gisteren van de parkranger om afstand te houden en terug te keren als een Alligator niet onderduikt als je er langs wilt , zit toch nog in ons achterhoofd, en ja hoor bij de laatste smalle doorgang verspert een behoorlijk groot exemplaar ons de weg.

Daarbij moet je altijd op minimaal 5 meter afstand blijven, dus is er niet genoeg ruimte om erlangs te kanoën.

Wat nu ?, ik maak wat lawaai, ( ben ik altijd wel goed in), in de hoop dat hij de zwemvliezen neemt, en ja gelukkig hij duikt onder, maar net als we willen verder gaan , komt hij weer boven.

Maar hij drijft toch langzaam wat naar achteren waardoor de 5 meter veilige ruimte ontstaat, dus wij er direct snel langs gekanood .

Het was werkelijk een prachtige tocht, zelfs Alie die niet zo gek is van kanoën vond het geweldig.

Na dit avontuur en het weer 20 km terugbrengen van de sleutel en de peddels, gaan we weer dezelfde weg zo’n 15 km terug om dan 2 zogenaamde trails deze keer door het bos, te gaan fietsen.

Deze twee samen zijn ruim 12 km lang, waarvan de laatste 4 km over de weg moeten worden afgelegd.

Het is ook weer een prachtige tocht, zelfs hier kom je in een onooglijk slootje ook weer een alligator tegen, die dieren zitten werkelijk overal, er moeten er honderdduizenden van zijn volgens mij.

Het eind van de 1e route ligt pal aan zee, daar bevindt zich weer een Boardwalk, daarvandaan fietsen we de 2de route, dit pad is een stuk moeilijker begaanbaar dan het eerste , veel wortels waar je over heen moet, bij Alie gaat langzaam het kaarsje uit merk ik, het is ook vreselijk warm, en er staat geen zuchtje wind hier in het bos, ik schat de temperatuur boven de 35 graden, maar goed uiteindelijk zijn we terug op de weg, ik stel voor aan Alie dat zij hier wacht en dat ik de camper ga halen, zodat ze de laatste 4 km niet meer hoeft te fietsen, zogezegd zo gedaan dus.

We vinden het nu mooi geweest met de Everglades , we hebben alles gezien , Mangrove bossen, we hebben een airboat ride gedaan , we hebben de moerassen gezien vanaf de fiets , we hebben gewandeld, en we hebben een kanotocht gemaakt en tenslotte nog een fietstocht door het bos, wat is er nog meer, geen idee.

We hebben besloten om vannacht een camping buiten het park te zoeken, vanwege de stroomaansluiting, en het water begint op te raken na 2 dagen geen aansluiting, en wel douchen etc.

De camping waar we naar toe rijden , kunnen we echter niet op, de slagboom zit dicht en het kantoor is gesloten, er staat nergens aangegeven hoe je jezelf dan moet aanmelden.

Mijn geduld raakt op en ik besluit om dan maar direct 95 km door te rijden naar Fort Lauderdale, waar we vanaf maandag toch al hadden besproken .

Dit verloopt voorspoedig , het is tenslotte zondag dus de drukte valt mee , we moeten namelijk door Miami.

Als we aankomen is ook hier het kantoor gesloten , maar hier hangt gewoon een briefje, hoe te handelen en welke plaatsen nog vrij zijn.

De camping geeft een beetje het idee van een woonwagenkamp helaas, veel grote campers die allemaal zijn opgesteld alsof ze nooit van de plaats komen, nou ja wat maakt het uit , iedereen zit toch altijd binnen bij de airco, wij ook inmiddels overigens.

Morgen gaan we waarschijnlijk iets ondernemen hier in Fort Lauderdale, dat weten we eigenlijk nog niet.