Vandaag gaan we dus zoals gezegd naar de Everglades, het bekendste nationale park van Florida

Eigenlijk zijn het twee parken aan elkaar namelijk het Big Cypress NP en het Everglades NP, deze parken lopen naadloos in elkaar over, en worden eigenlijk gescheiden door een weg, Highway 41 ook wel bekend als de Tamiami Trail (dus toch een naad, sorry).

Langs deze weg zijn er veel toeristische activiteiten zoals de mogelijkheid van airboot-tochten uiteraard staat deze op ons programma, De moeilijkheid is er zijn er zoveel die dit aanbieden dat je eigenlik niet weet waar het, het mooist is,

Dus we kiezen er uiteindelijk maar een, in ieder geval is dit er een met maar 6 passagiers per boot, dus die gaat sneller dan zo een met 10 of nog meer personen aan boord.

Het is een hele belevenis moet ik zeggen, je vaart prachtig tussen de mangrovebossen door, af en toe trekt de captain het gas open, nou zo’n apparaat wil wel vooruit hoor met zo’n dikke 8 cilinder achterin, we gaan dan ook met een vaartje van 50 miles , dus zo;n 80 km per uur tussen de mangrove bossen door , Nou ik kan je verzekeren dat geeft een gevoel van snelheid hoor.

Het maakt uiteraard een tering herrie, Alie en ikzelf dragen dan ook gehoorbeschermers uiteraard, de Amerikanen bij ons in de boot niet, vonden ze niet nodig, ok doe maar stoer.

Er zou voor JW nog een taak zijn weggelegd hier (dat voor de insiders).

Het heeft uiteraard ook niets meer met natuurbeleving te maken, want we zijn niet enige die door dit bos varen, er varen namelijk nog zo’n stuk of vier boten rond.

Als we dan ook af en toe stil liggen om wat uitleg te krijgen en te stoeien met een zoutwater krokodil, hoor je overal om je heen de boten loeien, ongelooflijk dat dit kan, hoewel dit allemaal net buiten het eigenlijke park gebeurt, want in het park zelf is het verboden gelukkig.

Dan over die krokodil, op een open plek in het mangrovebos, een vijver dus eigenlijk, zwemt een behoorlijke knaap van een krokodil, de captain voert hem marshmallows, nou die lust hij wel, hij komt dan ook langszij zwemmen en je kunt hem aanraken als je dat zou willen.

Met als gevolg dat een Amerikaanse dame allerlei baby geluidjes begint te brabbelen, en met de handen in het water gaat zitten wapperen, de captain waarschuwt haar snel, om dit toch maar niet te doen, en vertelt haar dat dit geen ingestudeerde act is met een tamme krokodil, onvoorstelbaar wat een mensen heb je toch.

Na dit leuke avontuur rijden we verder en bezoeken we nog een tweetal zogenaamde boardwalks, je loopt daar over een soort houten steiger van een paar honderd meter lang door een natuurgebied.

Dit is ook erg mooi je hoort vooral veel geluiden van vogels en kikkers, en ook zien we nu weer alligators van heel dichtbij, en weet niet wat nog meer, we zijn op dit gebied nu eenmaal niet zo goed onderlegd, en nemen ook niet echt de moeite om het van te voren allemaal te bestuderen.

Gelukkig maar voor de lezers, anders zou ik misschien gaan zitten uitweiden over epifyten, amfibieën, zoetwater habitat , zoutwater habitat, en de impact hiervan op planten en dieren, want er zijn genoeg problemen met de kwaliteit , kwantiteit, timing en distributie van het water. ☺ lees ik net in de folder.

We hebben ook het plan om vandaag een fietstocht van 23 km te maken over de zogenaamde Hammock Trail, maar het blijkt dat bijna alle campings gesloten zijn, dat betekent dat als we nu nog, het is inmiddels 15:00 uur, deze fietstocht gaan maken, we daarna weer 50 km terug moeten rijden naar een camping die open is, en een camping die verder ligt is weer veel te ver.

Dus besluiten we om de fiets tocht morgenvroeg maar te doen, is de temperatuur ook wat aantrekkelijker waarschijnlijk, dus gaan we nu direct maar naar de camping, daar komen we dan ook al snel aan, een eenvoudige nette parkcamping met behalve een stroomaansluiting en toilet gebouw zonder douche, geen voorzieningen, gelukkig heb ik genoeg bier bij mij en Alie voldoende Jus de Orange