In 2010 Van Chicago via rondje Florida naar Atlanta

Fort Lauderdale

Vannacht voor het eerst noodgedwongen de airco de hele nacht aangehad, het is hier \u2019s nachts werkelijk bloedheet, dus dan maar wennen aan de herrie van die airco.

Vanmorgen werden we dus wakker in een koele camper, maar ook kletterde de regen op het dak helaas.


De weersvoorspellingen voor vandaag waren desastreus, zeer zware onweersbuien, en zeer harde wind werden we voor gewaarschuwd, nou dat kwam allemaal uit , wat een hondenweer, maar de temperatuur blijft prima hier gelukkig,

We hoeven dus ook geen plannen voor vandaag te maken, Alie draait dus in de ochtend maar een was, en ik hou mijzelf bezig met andere zeer belangrijke zaken.

Volgens de weerberichten moet het vanaf 15:00 uur beter worden, onvoorstelbaar , dat klopt ook nog,

Dus gaan we nog maar een keer boodschappen doen, voor de komende dagen en daarna, want morgen slapen we in een hotel, en eten we in een restaurant als het goed is.

Morgen vroeg rond 9:00 uur wordt er namelijk een Goldwing motorfiets op de camping afgeleverd, waarmee wij naar Key West zullen rijden en weer terug uiteraard, dit gaat 2 dagen duren.


Na het boodschappen doen , zijn we nog over de boulevard van Fort Lauderdale gereden.

Vandaag verder weinig beleefd , was een rustige dag en hebben dus ook weinig foto\u2019s gemaakt.


Everglades - Fort Lauderdale

Na een warme en benauwde nacht, de temperaturen blijven hier \u2019s nachts boven de 20 graden, weer om 8:00 uur opgestaan.

Het wordt weer een drukke en actieve dag als het goed is, na het ontbijt eerst maar eens naar de kano verhuurder voor informatie.

Logisch genoeg uiteraard, ziet hij totaal geen problemen met de alligators of krokodillen, alleen je gezonde verstand gebruiken is genoeg, nou dat hebben we in overvloed, dus besluiten we om de kanotocht te gaan maken, we nemen de korte versie van 2 uur maar betalen voor de lange van 4 uur, dan kunnen we en rustig aan doen en hoeven niet steeds op het horloge te kijken, om op tijd te terug te zijn.


We kanoën de Nine Mile pond , een gebied wat bestaat uit meestal zeer ondiep water met veel mangrove bomen, waar je dan tussen door moet laveren, de route wordt aangegeven door witte palen in de grond,

Dit gebied ligt op 20 km van het verhuurstation, we krijgen dan ook de sleutels mee van de kanoberging , en moeten zelf de kano naar het water slepen. En uiteraard na afloop weer opbergen

Gekleed in lange broek en dichte schoenen , en ingesmeerd met DEET tegen de muggen, stappen we in de kano.

Een waarschuwing vooraf van de parkranger was handig , als je een minuut geen witte paal hebt gezien , dan ben je van de route af en moet je terug anders verdwaal je hopeloos.

Nu dat is niet tegen een stel doven gezegd, want we waren om 9:45 uur de enige menselijke wezens in dit gebied, en in goed gezelschap van een behoorlijk aantal alligators en/of krokodillen, geeft toch een spannend tintje aan zo’n tocht hoor.


Iedere plotselinge beweging in het water of het nu door een vis of wat anders wordt veroorzaakt schrik je toch van,

Maar het is prachtig om zo door de natuur te peddelen, en het idee te hebben dat je een soort ontdekkingsreiziger bent,

De waarschuwing van gisteren van de parkranger om afstand te houden en terug te keren als een Alligator niet onderduikt als je er langs wilt , zit toch nog in ons achterhoofd, en ja hoor bij de laatste smalle doorgang verspert een behoorlijk groot exemplaar ons de weg.

Daarbij moet je altijd op minimaal 5 meter afstand blijven, dus is er niet genoeg ruimte om erlangs te kanoën.

Wat nu ?, ik maak wat lawaai, ( ben ik altijd wel goed in), in de hoop dat hij de zwemvliezen neemt, en ja gelukkig hij duikt onder, maar net als we willen verder gaan , komt hij weer boven.

Maar hij drijft toch langzaam wat naar achteren waardoor de 5 meter veilige ruimte ontstaat, dus wij er direct snel langs gekanood .

Het was werkelijk een prachtige tocht, zelfs Alie die niet zo gek is van kanoën vond het geweldig.


Na dit avontuur en het weer 20 km terugbrengen van de sleutel en de peddels, gaan we weer dezelfde weg zo’n 15 km terug om dan 2 zogenaamde trails deze keer door het bos, te gaan fietsen.

Deze twee samen zijn ruim 12 km lang, waarvan de laatste 4 km over de weg moeten worden afgelegd.

Het is ook weer een prachtige tocht, zelfs hier kom je in een onooglijk slootje ook weer een alligator tegen, die dieren zitten werkelijk overal, er moeten er honderdduizenden van zijn volgens mij.

Het eind van de 1e route ligt pal aan zee, daar bevindt zich weer een Boardwalk, daarvandaan fietsen we de 2de route, dit pad is een stuk moeilijker begaanbaar dan het eerste , veel wortels waar je over heen moet, bij Alie gaat langzaam het kaarsje uit merk ik, het is ook vreselijk warm, en er staat geen zuchtje wind hier in het bos, ik schat de temperatuur boven de 35 graden, maar goed uiteindelijk zijn we terug op de weg, ik stel voor aan Alie dat zij hier wacht en dat ik de camper ga halen, zodat ze de laatste 4 km niet meer hoeft te fietsen, zogezegd zo gedaan dus.


We vinden het nu mooi geweest met de Everglades , we hebben alles gezien , Mangrove bossen, we hebben een airboat ride gedaan , we hebben de moerassen gezien vanaf de fiets , we hebben gewandeld, en we hebben een kanotocht gemaakt en tenslotte nog een fietstocht door het bos, wat is er nog meer, geen idee.


We hebben besloten om vannacht een camping buiten het park te zoeken, vanwege de stroomaansluiting, en het water begint op te raken na 2 dagen geen aansluiting, en wel douchen etc.

De camping waar we naar toe rijden , kunnen we echter niet op, de slagboom zit dicht en het kantoor is gesloten, er staat nergens aangegeven hoe je jezelf dan moet aanmelden.

Mijn geduld raakt op en ik besluit om dan maar direct 95 km door te rijden naar Fort Lauderdale, waar we vanaf maandag toch al hadden besproken .

Dit verloopt voorspoedig , het is tenslotte zondag dus de drukte valt mee , we moeten namelijk door Miami.


Als we aankomen is ook hier het kantoor gesloten , maar hier hangt gewoon een briefje, hoe te handelen en welke plaatsen nog vrij zijn.

De camping geeft een beetje het idee van een woonwagenkamp helaas, veel grote campers die allemaal zijn opgesteld alsof ze nooit van de plaats komen, nou ja wat maakt het uit , iedereen zit toch altijd binnen bij de airco, wij ook inmiddels overigens.


Morgen gaan we waarschijnlijk iets ondernemen hier in Fort Lauderdale, dat weten we eigenlijk nog niet.


Everglades

Gisteren avond op de camping nog aan het stoeien geweest met een alligator

In het midden van de camping was een vijver, met daarin hoe kan het ook anders alligators.

Nu hadden wij ze zelf nog niet kunnen ontdekken hier, maar een buurmeisje zag er eentje dicht tegen de oever aan liggen, dus wij kijken en het was een kleintje, ik schat 1 meter lang

Vond het wel leuk om eens te kijken, hoe zo’n beestje reageert als je hem wat plaagt

We hadden van de captain in de airboot geleerd, dat als je spettert in het water ze daar op af komen.

Dus ik met een stuk hout wat in het water spetteren.

Goedendag wat zijn die beesten snel zeg.

Op een gegeven moment hou ik die stok in de richting van zijn bek, voor ik het wist had hij hem al te pakken, schrok mijzelf de vinken t…..g, ben voortaan toch wat voorzichtiger met die beesten.


Vandaag gaan we dus naar het Shark Valley visitor centrum om daar de Hammock Trail te gaan fietsen, je kunt deze trail over een asfalt weg ook per bustreintje afleggen of per huurfiets die je ter plaatse kunt huren voor $7,50 per uur per fiets, zijn wij ff blij dat we onze eigen billenfolteraars bij ons hebben, want je bent daar toch een uurtje of 3 mee bezig

De heenweg bestaat uit een lange rechte weg van zo’n 11 km lang, met de wind recht op de kop en de zon van links, en een graadje of 28, is het vooral voor Alie een hele opgave om aan het eindpunt te geraken.

Ze heeft thuis sinds haar operatie vorig jaar, niet voor niets zo’n elektrisch ondersteunende fiets.

Bij het eindpunt bevindt zich een zogenaamde observatie toren, waar vanaf je een groot deel van de uitgestrekte Everglades kunt zien.


Tijdens de fietstocht kom je allerhande dieren tegen, uiteraard vele Alligators, maar ook veel verschillende vogels, schildpadden en zelfs een slang kroop over de weg, was een relatief kleintje, maar hij had een angstaanjagende felle groene kleur.

De terugweg is iets langer en gaat over een slingerende weg, gelukkig hebben we nu de wind in de rug, uiteindelijk kom je dan op 23 km uit.

Wat ik jammer vond is dat het best druk is met groepen fietsers en ik heb dan ook het idee dat veel wild al verjaagd is voor je goed en wel iets kunt waarnemen

Wat ook opviel was dat er hele groepen racefietsers hier aan het fietsen waren alsof er een tourtocht was, wat die nu op een fietspad moeten wat na 23 km al ten einde komt, daar heb ik geen idee van, aan de andere kant waar moet je hier als racefietser anders gaan fietsen, is levensgevaarlijk, bijna nergens zijn fietspaden, of andere fietsvoorzieningen


Vandaag ook de eerste Nederlanders tegen gekomen, onvoorstelbaar, in het westen kwam je alleen maar Nederlanders tegen, het seizoen voor de Nederlanders moet hier duidelijk nog beginnen.


Na dit alles doorgereden naar een andere deel van het park, toch weer zo’n 120 km verder, ja ze weten hier ook wel van afstanden, daar is het de bedoeling om ook nog een fietstocht door een bos te maken, en er staat een kanotocht op, vooral mijn verlanglijstje.

Behalve informatie inwinnen komen we vandaag hier niet meer aan toe, morgen gaan we kijken hoever we komen.

Ik twijfel nu toch over de kanotocht, 1, ik moet er weer 40 km voor omrijden, en 2 wat erger is deze route gaat door brakwater, daar zitten dus niet alleen alligators maar ook krokodillen van een metertje of 4 - 5, na mijn vraag aan de parkranger, hoe gevaarlijk dit is in een kano, dit naar aanleiding van mijn ervaring van gisterenavond, ben ik toch wat voorzichtiger geworden.

Hij vertelde ons dat het nu de paartijd is van die beesten en dat ze best agressief zijn op het moment, hij adviseerde ons dan ook dat als we zo’n beest tegenkomen in een smaller deel van de route, en er niet in een weide boog omheen kunnen, er niet langs te kanoën maar om dan om te keren, dit brengt mij eerlijk gezegd wel in twijfel, maar goed we zullen zien wat de kanoverhuurder morgen zegt.

De fietstocht gaan we in ieder geval maken


We staan nu weer op een parkcamping zonder voorzieningen , het enige wat er is zijn toiletten en koude douches, gelukkig hebben wij de douche in de camper, werkt perfect, ook stroom en water is er niet, net nu mijn accu van mijn fotocamera leeg begint te raken, dus dan maar het aggregaat opgestart, na 2 uurtjes draaien is hij weer vol, vind het nog steeds asociaal, om zo’n ding te laten draaien, maar goed tot 20:00 uur is het toegestaan.

Voor de rest hebben we uiteraard alle camper voorzieningen, perfect dus.

Vanavond ook nog even een korte trail gelopen, de Eco pond trail vlak bij de camping


Daarna heb ik voor het eerst van mijn leven een kokosnoot uit zitten pellen, want die liggen hier gewoon op de camping onder de palmbomen, dat valt nog niet mee met alleen een Leatherman tool en een andere kokosnoot als hamer tot je beschikking, ben er toch een half uur mee bezig geweest, als walnoten net zo veel moeite kosten, at ik ze nooit meer.

Uiteindelijk hem maar niet op gegeten, zat ook niet veel smaak aan, was ook al droog van binnen.

Ik prefereer een Bounty.


Het is nu 22:00 uur, Alie slaapt al, die had de pijp aardig leeg na vandaag, ik ben nog even bezig met het verslag, hopelijk kan ik deze en die van gisteren, morgenavond weer publiceren op de website.


Naples - Everglades

Vandaag gaan we dus zoals gezegd naar de Everglades, het bekendste nationale park van Florida

Eigenlijk zijn het twee parken aan elkaar namelijk het Big Cypress NP en het Everglades NP, deze parken lopen naadloos in elkaar over, en worden eigenlijk gescheiden door een weg, Highway 41 ook wel bekend als de Tamiami Trail (dus toch een naad, sorry).



Langs deze weg zijn er veel toeristische activiteiten zoals de mogelijkheid van airboot-tochten uiteraard staat deze op ons programma, De moeilijkheid is er zijn er zoveel die dit aanbieden dat je eigenlik niet weet waar het, het mooist is,

Dus we kiezen er uiteindelijk maar een, in ieder geval is dit er een met maar 6 passagiers per boot, dus die gaat sneller dan zo een met 10 of nog meer personen aan boord.


Het is een hele belevenis moet ik zeggen, je vaart prachtig tussen de mangrovebossen door, af en toe trekt de captain het gas open, nou zo’n apparaat wil wel vooruit hoor met zo’n dikke 8 cilinder achterin, we gaan dan ook met een vaartje van 50 miles , dus zo;n 80 km per uur tussen de mangrove bossen door , Nou ik kan je verzekeren dat geeft een gevoel van snelheid hoor.

Het maakt uiteraard een tering herrie, Alie en ikzelf dragen dan ook gehoorbeschermers uiteraard, de Amerikanen bij ons in de boot niet, vonden ze niet nodig, ok doe maar stoer.

Er zou voor JW nog een taak zijn weggelegd hier (dat voor de insiders).

Het heeft uiteraard ook niets meer met natuurbeleving te maken, want we zijn niet enige die door dit bos varen, er varen namelijk nog zo’n stuk of vier boten rond.

Als we dan ook af en toe stil liggen om wat uitleg te krijgen en te stoeien met een zoutwater krokodil, hoor je overal om je heen de boten loeien, ongelooflijk dat dit kan, hoewel dit allemaal net buiten het eigenlijke park gebeurt, want in het park zelf is het verboden gelukkig.


Dan over die krokodil, op een open plek in het mangrovebos, een vijver dus eigenlijk, zwemt een behoorlijke knaap van een krokodil, de captain voert hem marshmallows, nou die lust hij wel, hij komt dan ook langszij zwemmen en je kunt hem aanraken als je dat zou willen.

Met als gevolg dat een Amerikaanse dame allerlei baby geluidjes begint te brabbelen, en met de handen in het water gaat zitten wapperen, de captain waarschuwt haar snel, om dit toch maar niet te doen, en vertelt haar dat dit geen ingestudeerde act is met een tamme krokodil, onvoorstelbaar wat een mensen heb je toch.


Na dit leuke avontuur rijden we verder en bezoeken we nog een tweetal zogenaamde boardwalks, je loopt daar over een soort houten steiger van een paar honderd meter lang door een natuurgebied.

Dit is ook erg mooi je hoort vooral veel geluiden van vogels en kikkers, en ook zien we nu weer alligators van heel dichtbij, en weet niet wat nog meer, we zijn op dit gebied nu eenmaal niet zo goed onderlegd, en nemen ook niet echt de moeite om het van te voren allemaal te bestuderen.

Gelukkig maar voor de lezers, anders zou ik misschien gaan zitten uitweiden over epifyten, amfibieën, zoetwater habitat , zoutwater habitat, en de impact hiervan op planten en dieren, want er zijn genoeg problemen met de kwaliteit , kwantiteit, timing en distributie van het water. lees ik net in de folder.

We hebben ook het plan om vandaag een fietstocht van 23 km te maken over de zogenaamde Hammock Trail, maar het blijkt dat bijna alle campings gesloten zijn, dat betekent dat als we nu nog, het is inmiddels 15:00 uur, deze fietstocht gaan maken, we daarna weer 50 km terug moeten rijden naar een camping die open is, en een camping die verder ligt is weer veel te ver.

Dus besluiten we om de fiets tocht morgenvroeg maar te doen, is de temperatuur ook wat aantrekkelijker waarschijnlijk, dus gaan we nu direct maar naar de camping, daar komen we dan ook al snel aan, een eenvoudige nette parkcamping met behalve een stroomaansluiting en toilet gebouw zonder douche, geen voorzieningen, gelukkig heb ik genoeg bier bij mij en Alie voldoende Jus de Orange


Fort De Soto County Park - Naples

Vandaag helaas afscheid moeten nemen van een perfecte camping, zo kom je ze hier niet vaak tegen.

Overigens nog leuk om te vermelden is dat, toen ik gisterenavond naar de receptie was om het verslag te uploaden, de wasbeer van even daarvoor pontificaal bij Alie aanschoof aan de picknicktafel, en haar ging zitten aankijken, helaas had zij het fototoestel niet paraat, maar we zullen haar maar geloven.


We hebben vandaag slechts een overbruggingsroute naar de Everglades van zo’n 245 km, dus valt er ook niet zo heel veel te melden, sterker nog er valt helemaal niets te melden wat voor de lezers interessant kan wezen, ook de vervelende maar grappig bedoelde opmerkingen van mijn kant kunnen dus achterwege blijven, met als gevolg dat ook de grappig bedoelde commentaren in het gastenboek achterwege kunnen blijven, scheelt weer een hoop gedoe (JW !!!!)


We staan nu op een rustige mooie camping in de buurt van Naples, morgen zullen we naar verwachting een afstandje van zo’n 160 km gaan afleggen, maar ook een fietstocht van zo’n 23 km , waarbij we met gevaar voor eigen leven tussen de op het fietspad zonnende Alligators zullen moeten door fietsen, althans dat hopen we.

Vraag mij af wat ik als erger ga ervaren, de gevaren of de zadelpijn?


Aangezien we dus 3 dagen in de Everglades zullen verblijven, muggen en weer dienende, en de campings daar redelijk Spartaans zijn, verwacht ik dat we ook geen internet zullen hebben, dat betekent dan, dat we pas maandag avond weer internet tot onze beschikking zullen hebben., en derhalve ook de verslagen van onze avonturen pas dan weer leesbaar zullen zijn.


Ongelooflijk , wat kan ik een onzin schrijven over een dag waarover niets te vertellen valt.


Ohja en als bonus vandaag slechts 1 fotootje, van een motorrijder zoals ze hier bijna allemaal op de motor zitten, en dan ook nog meestal zonder helm.


Fort De Soto County Park

Zo vandaag dus zoals gezegd een rustdag, hoezo een rustdag?

Na een prima ontbijtje, met eindelijk eens een keer redelijk brood, wat we gisteren hebben weten te scoren, want normaal is het brood hier uit de supermarkt niet te vr.ten als je het niet roostert, dat vinden wij althans.

Je kunt nog beter bij Japie gaan eten, dit voor de iets ouderen onder ons.


Zo dat was de inleiding nu verder over de zogenaamde rustdag

Na het ontbijt van alles in de rugzak gepakt, maar vooral water, want we gaan deze ochtend het park, dus eiland op de fiets verkennen, of is het een schiereiland, wie weet dat? Een eiland wat aan het vaste land is verbonden door een brug is dat nog steeds een eiland of inmiddels een schiereiland? Lekker belangrijk ook.


We gaan eerst op weg naar het fort De Soto, de naamgever van het park, dit fort stamt uit het begin van de vorige eeuw 1902 om precies te zijn, en diende ter verdediging, van Tampa Bay.

Het stelt niet al te veel voor, het enige wat er te zien is zijn lege kamers met een bordje boven de ingang waar deze kamer voor gediend heeft, en er staan nog een paar kannonen en 4 stuks 12” mortieren, waar er oorspronkelijk 8 van zijn geweest, maar die andere 4 zijn in de 2e wereld oorlog omgesmolten t.b.v. andere wapens,

Overigens is er uitsluitend mee geschoten om te oefenen.

Zo dat was een stukje geschiedenis.


Toen verder naar het zogenaamde North Beach, daar bevindt zich een trail, die alleen toegankelijk is voor voetgangers en ik denk ook fietsers want alle voertuigen staan op de gesloten verklaring behalve fietsen.

Dit blijkt een hele goede keuze geweest om hier in te fietsen, en zelfs de richtingbordjes op de trail te negeren, want we komen op plaatsen, geweldig gewoon er is werkelijk geen kip, laat staan een mens te bekennen.

We fietsen weer door een soortgelijk bos als waar uit onze camping bestaat.

En hoever kun je nu uiteindelijk op een eiland verdwalen

We komen op verlaten stranden waar je jezelf Robinson Crusoë waant.


We moeten zelfs door ondergelopen stukken bos fietsen.

Maar helaas ook hier komt weer een einde aan, aangezien we op een gegeven moment toch weer op de weg uitkomen.


Dus weer de hele weg terug naar de camping in de brandende zon, gelukkig valt de wind mee, dat beetje wat er staat blaast aardig in ons voordeel.


Dan gaat mijn telefoon plotseling, een onbekend nummer uit Den Haag, ik neem niet op, want waarom zou ik, maar je gaat toch zitten denken wie of wat zou het geweest zijn, en uit Den Haag, ja we denken het te weten, het zal de Staatsloterij wel zijn die ons wil vertellen dat ze op zoek zijn naar een hoofdprijswinnaar van de laatste trekking, nou ze wachten maar mooi tot we thuis zijn.


We gaan eerst nog even langs East Beach, daar willen we vanmiddag terug naar toe fietsen om te gaan zwemmen.

Dat ziet er goed uit dus eerst terug naar de camping om te gaan eten.


Zoals gezegd na het eten weer op de fiets gestapt, en dat valt niet mee, want we hebben inmiddels een partij zadelpijn, dat mag enige naam hebben, we komen al snel op het strand aan, ik raak hier nog in gesprek met een Amerikaan die mij aanspreekt over mijn petje, en ja hoor, ook een blije Goldwing vriend natuurlijk.

Hij blijkt ook in het bezit te zijn van een 2002 GL1800 in de kleur zwart, dit vindt behalve Bartje en ik verder niemand interessant natuurlijk.

Overigens zijn wij geen BMW, Suzuki, KTM, en gelukkig al helemaal geen Harley vrienden tegengekomen, en als dat wel zo was geweest willen we daar natuurlijk niet mee praten.


Na een uurtje of wat in de zon op het strand te hebben gelegen en in zee te hebben gezwommen, is het weer tijd om terug te fietsen naar de camping, gloeiende gloeiende wat doet mijn r..t zeer van dat smalle zadel, ik prefereer mijn Goldwing zetel, inmiddels hebben we er vandaag ruim 23 km op zitten op de fiets.


Zo na alle gekheid , gaan we ons opmaken voor de barbecue , want dat gaan we vanavond maar weer eens doen, met voor het eerst oven frieten ,................................YES.

Het was een prachtige en geslaagde rustdag, we zijn dan ook strontmoe

Tot morgen


Net nu ik wil afsluiten loopt mij een wasbeer (Rancoon) vlak voor mijn voeten langs, wist niet eens dat die hier ook zaten, schrik mij het apelazarus, betekent ook dat we vanaf nu de camper deur dicht moeten houden want die beesten slopen je hele interieur op zoek naar eten


Polk City - Fort De Soto County Park

Vanmorgen na het opstaan eerst even wat beelden geschoten van de gisteren ook al gespotte alligators.

Helaas laten ze meestal alleen net hun kop zien, maar in ieder geval 1 staat er op.


Vandaag zoals gezegd naar een park waarin zich een camping bevindt, deze camping is overigens in geen campingboek terug te vinden, ik heb deze bij toeval ontdekt tijdens een van mijn vele zoektochten op dat o zo handige internet.

En vaak is het zo dat de dingen met de minste verwachtingen de mooiste dingen opleveren, nou dat is nu dus ook zo

Het is werkelijk fenomenaal dat plekje waar we nu staan, het lijkt of we in Burgers Bush staan, op een schiereiland in een palmbos omgeven door het water van de gulf van Mexico ter hoogte van Tampa, bij St. Petersburg

Helaas mag je op de camping niet in zee zwemmen, wederom weet ik niet waarom

Misschien heeft het met gevaarlijke stromingen te maken

Dat is dan ook het enige minpuntje


Het stikt hier van de vogels die allerlei oerwoudgeluiden maken, weet het merk van de vogels jammer genoeg niet, maar heb wel een pelikaan gezien en een witte reiger, nu weet ik wel dat dit nou niet de soorten zijn die je in een oerwoud tegenkomt, maar laat ons nu maar in de waan dat we in een oerwoud kamperen.

Zo ga er snel een einde aan breien, want volgens mij is het vanavond ook weer eens tijd dat ik in mijn tarzan outfit, die ik uiteraard van nature altijd al aanheb, Jane eens door de palmbomen achterna ga zitten

Ohja en zoals jullie merken hebben ze hier toch internet, stond niet in de info.

Morgen zijn we hier nog een dag overigens, en gaan we op de fiets het park verkennen, en misschien ergens zwemmen waar het wel mag, want het weer is alweer perfect.


OEHAAAAAAAAA, OEHAAAAAAAAA, OEHAAAAAAAAA


Old Town - Polk City

Vandaag om 6 uur eruit, want we hebben besloten om niet alleen de route naar Orlando te rijden zoals gepland, maar ook vandaag Universal Studio’s te gaan bezoeken.

De afstand is 225 km dus als we om 7:00 uur wegrijden kunnen we rond 10:30 uur bij Universal Studio’s zijn, met als gevolg dat we een dag inlopen op ons schema, dan kunnen we een dag rust inlassen op een mooie camping aan zee, hoewel die gek genoeg moeilijk te vinden zijn hier in het zuiden.


Het gaat allemaal zoals gepland, dus zijn we op tijd in het pretpark, het is maar goed dat we een navigatie systeem hebben, nergens staan namelijk borden of aanwijzingen hoe je naar dit pretpark moet rijden, het is dat Alie op een gegeven moment ziet dat we langs de ingang rijden anders waren we nu nog aan het zoeken geweest misschien.


Maar goed nadat we de Camper geparkeerd hebben tegen betaling van $20,00, is het een eind lopen naar de kassa en de ingang, de drukte valt erg mee vandaag, misschien omdat het maandag is?.

Het lijkt allemaal sterk op de pretparken zoals overal., veel winkeltjes, fastfoodketens, etc. De attracties bestaan uit de thema’s van bekende speelfilms, zoals de Terminator, Shrek, The Simpsons, Man In Black. Jaws, ET, en de diverse rampenfilms.

Uiteindelijk is het veel van hetzelfde, met een karretje door een donker gangen systeem met veel lawaai en vage monsters etc., en 3D bioscoop zalen met schuddende en trillende stoelen, met water en insecten die je in het gezicht krijgt of voelt.

De JAWS attractie die ik gezien had op tv viel heel erg tegen, allemaal erg gemaakt en kitscherig vonden wij, jammer.

De indrukwekkendste attractie vonden wij de Simpsons, daar ga je virtueel door een RollerCoaster, die uit de rails vliegt en over de kop en weet ik wat niet meer, terwijl je eigenlijk niet van je plaats komt, want je zit in een soort vliegsimulator die alleen heftig beweegt, je ervaart het bijna als een echte RollerCoaster.

Helaas was het overal verboden te filmen en fotograferen, geen idee waarom. Ik heb namelijk niets nieuws gezien

Wat ik zelf echt de mooiste attractie vond zijn de Amerikanen zelf die daar rondlopen, ongelooflijk.


Als toetje begint het op het einde van de middag ook nog eens heel hard te regenen en te onweren, daarvoor zijn we niet helmaal naar Florida gereisd.

Rond 17:00 uur zitten we weer in de camper en gaan we op zoek naar een camping, want die had ik nog niet gepland.


Ik heb er een gevonden in Polk City, zo’n 50 km naar het westen, op de route van morgen.

Het regent gigantisch als we op de snelweg rijden, we kunnen niet harder dan 50 km per uur

Als we zo’n 40 km op weg zijn word het droog gelukkig, de camping is mooi gelegen aan een meer, en we hebben vanavond onze eerste Alligators gezien in dit meer, 3 stuks, weliswaar op grote afstand maar toch.


Vanavond heb ik een camping in Statepark Fort DeSoto gereserveerd, was nog precies 1 plekje beschikbaar, dit is blijkbaar erg populair, hier blijven we 2 nachten, volgens het internet is het strand hier uitgeroepen tot het mooiste strand van de hele VS, we zijn benieuwd, dit betekent helaas wel dat we 2 dagen geen internet zullen hebben. Dus voorlopig geen updates meer.